Rodzaje podłóg, a ich właściwa pielęgnacja – froterka, ściereczka, a może odkurzacz?

Rodzaje podłóg, a ich właściwa pielęgnacja – froterka, ściereczka, a może odkurzacz?

Autorem artykułu jest Milena Grochal

Podłogi stanowią istotny element wystroju każdego domu. W praktyce wyróżniamy trzy podstawowe rodzaje podłóg: drewniane, ceramiczne oraz wykładziny. W zależności od tego, na którą z opcji się zdecydujemy, trzeba dobrać odpowiedni środek do pielęgnacji nawierzchni.

Podłogi drewniane - froterki

Drewno to materiał wykazujący właściwości higroskopijne. Dostosowuje się on do warunków, jakie panują w konkretnym pomieszczeniu. Podłogi drewniane stwarzają w domu wrażenie intymności oraz ciepła. Najpopularniejszym rodzajem takiej nawierzchni jest oczywiście parkiet czyli lite deszczułki posadzkowe wykonywanego z różnych rodzajów drewna liściastego. Zabezpieczony odpowiednimi środkami konserwującymi, takimi jak lakiery oraz oleje, parkiet będzie służył swojemu właścicielowi przed długie lata. Wtedy codzienna pielęgnacja będzie się ograniczała do zastosowania właściwych środków czyszczących, o właściwościach pielęgnujących. Jeśli do czyszczenia używamy odkurzacza, to powinien on być wyposażony w specjalną nasadkę do parkietów, która umożliwi bezpieczne odkurzanie, bez ryzyka zarysowania nawierzchni. Poza tym, w celu nadania podłodze efektywnego połysku, można też użyć froterki.

Podłogi ceramiczne – miękka szmatka

Płytki ceramiczne ułożone na podłodze, potocznie określane mianem terakoty, na ogół są układane w kuchniach oraz łazienkach, choć zdarza się, że zdobią też salony oraz pokoje dzienne. Ten rodzaj materiału jest wykonywany z mieszanek surowców mineralnych. Mieszanki te, po tym jak uzyskają już masę plastyczną, zostają przycinane do odpowiednich wymiarów. Są to płytki zaliczane do grupy A i noszą nazwę tzw. „płytek ciągnionych”. Drugim rodzajem płytek są „płytki prasowane” które powstają po sprasowaniu pod ciśnieniem, specjalnej mieszanki w postaci proszku. Te zaliczamy do grupy B. Do wykonania posadzki używa się płytek podłogowych bądź uniwersalnych. Ten rodzaj nawierzchni nie sprawia praktycznie w ogóle problemów związanych z czyszczeniem. Aby płytki pozostawały zawsze czyste i lśniące, wystarczy przetrzeć je przy pomocy szmatki czy też mopa z użyciem preparatu do zmywania płytek ceramicznych.

Wykładziny – dobry odkurzacz

Wykładziny to najprostszy sposób na ocieplenie wnętrza. Z racji na dużą różnorodność wzorów oraz rodzajów, ten typ nawierzchni pozwala na nadanie wnętrzu określonego charakteru, który ogranicza tylko nasza własna wyobraźnia. Wykładziny można położyć na prawie każdą nawierzchnię. Są one proste w montażu i nie wymagają konserwacji. Również ich cena wydaje się być jak najbardziej przystępna. Niemniej jednak wykładziny, aby zachowały estetyczny wygląd, trzeba czyścić nieco częściej niż wymienione powyżej płytki ceramiczne bądź też terakotę. W tym wypadku niezbędne będzie użycie odkurzacza. Opinie dotyczącego tego rodzaju rozwiązania zakładają, że kiedy posiadamy w domu zwierzęta takie jak koty czy psy, dobrze jest użyć specjalnych nasadek – turboszczotek, które „uwolnią” wykładzinę od nadmiaru zebranej na niej sierści.

W zależności od rodzaju nawierzchni, trzeba zastosować inny środek czyszczący. Wyłącznie dobrze dobrany preparat bądź też urządzenie, będą w stanie zapewnić powierzchni właściwy, estetyczny i cieszący oko właściciela, wygląd.

---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Panele drewniane – dwa wybory

Panele drewniane – dwa wybory

Autorem artykułu jest Karol Stopka

Wybór odpowiedniej podłogi wymaga rozwikłania kilku dylematów. Jednym z nich jest decyzja o wyborze miejsca pochodzenia drewna. Drugim – określenie czym pokryte mają być panele drewniane.

Decyzja o tym, czy wybrać panele drewniane wykonane z drewna europejskiego czy egzotycznego tylko pozornie nie wiąże się z jakością. Dlaczego? Ponieważ różne gatunki drzewa charakteryzują się różną twardością. Im tzw. współczynnik Brinella jest wyższy, tym drewno twardsze i bardziej odporne na zniszczenie.

Jakie gatunki mają największą twardość? Okazuje się, że te pochodzące z egzotycznych krain. Z kolei najmniej odporna na zniszczenie jest swojska sosna. Z drzew występujących w Europie warto wspomnieć o dębach, bukach i jesionach jako tych najbardziej wytrzymałych. Panele drewniane z drzewa egzotycznego przestają w tym kontekście być jedynie fanaberią, a stają się swojego rodzaju inwestycją, która pozwala oszczędzić w długim okresie.

Można oczywiście oszczędzać i stosować różne gatunki drewna w różnych pomieszczeniach. Jeśli na przykład chcemy położyć panele drewniane w przedpokoju, możemy zastosować tam któryś z zamorskich gatunków. Z kolei w pomieszczeniach, gdzie na podłodze będzie leżał dywan – drzewo krajowe.

Decydując się na ten czy inny gatunek drewna warto także pamiętać o odporności na wilgoć. Panele drewniane w niektórych pomieszczeniach powinny lepiej radzić sobie z wodą niż gdzie indziej. Przykładem może być łazienka, gdzie wilgoć jest zdecydowanie wyższa i gdzie nawet najostrożniejszym zdarza się nachlapać na podłogę. W takim miejscu lepiej zamontować panele z drewna egzotycznego. Dlaczego? Ponieważ to właśnie gatunki zamorskie są bardziej odporne na wilgoć.

Poza kryteriami praktycznymi są także te, które dla wielu liczą się najbardziej – estetyczne. Wybór koloru, faktury czy kształtu paneli jest bardzo ważny – w końcu mieszkańcy domu będą je oglądać przez całe lata. Gatunki egzotyczne to znacznie szersza paleta kolorów. Można wybierać od jasnożółtego, przez pomarańczowy aż po brąz przechodzący w czerń. Jeśli dodać do tego różne, fantazyjne rysunki słojów, dostajemy mieszankę, która może zadowolić najwybredniejszych. Z drugiej jednak strony ci, którzy szukają czegoś swojskiego, naturalnego, dopasowanego do miejscowego klimatu i krajobrazu mogą zdecydować się na panele drewniane wykonane z drzew krajowych lub europejskich.

Niezależnie od tego, czy kupujący panele zdecyduje się na wyrób pochodzenia krajowego czy importowany z egzotycznych krain, musi podjąć jeszcze jedną decyzję. Wybrać między panelami lakierowanymi, olejowanymi i woskowanymi. Lakier zapewnia wysoką odporność, umożliwia uzyskanie różnych efektów – od powierzchni matowej, przez satynową aż do wysokiego połysku. Olej z kolei wnika w głąb drewna, a więc impregnuje je. Podkreśla naturalną kolorystykę paneli. Wosk to z kolei utrzymanie naturalnych właściwości drewna i powstrzymanie wnikania wody.

Niezależnie od tego, jaki będzie wybór, trzeba pamiętać, że to dopiero początek. Na drodze do idealnej podłogi czeka jeszcze sporo przeszkód.

---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Dywany dawniej i dziś

Dywany dawniej i dziś

Autorem artykułu jest Tomasz Galicki

Dywany od wielu wieków zdobią nasze domy i mieszkania. Zmieniają się trendy, zmienia się moda a dywany niezmiennie cieszą się dobrą sławą pośród elementów dekoracyjnych.

Wpływać na to może ich praktyczność. Podłogi pokryte dywanem są ciepłe i miłe w dotyku a ponadto nie bez znaczenia jest ich aspekt dekoracyjny. W niektórych krajach, jak również dawniej w Polsce dywany wykorzystywano do zdobienia ścian. W dzisiejszych czasach tkaniny i dywany są przeważnie ozdobą podłóg.

Ojczyzną dywanów jest najprawdopodobniej Azja. Z doniesień historycznych wynika iż pojawiły się one między III a II tysiącleciem p.n.e. Za ojczyznę dywanu uważa się Persję. Po dziś dzień panuje przekonanie, że dywany perskie należą do najcenniejszych na świecie.

W VII wieku Persowie zaczęli tkać dywany z wielbłądziej wełny a także jedwabiu. Według obecnej tezy historyków, pierwsze kobierce powstały w plemionach koczowniczych, które w ciągu długiego czasu, kierując się przede wszystkim potrzebami praktycznymi, nauczyły się sztuki przeplatania ze sobą miękkich włókien roślin oraz wykorzystywania wełny zwierząt, tworząc z niej coś w rodzaju filcu.

Za najstarszy kobierzec na świecie uważa się ten odkryty w 1949 roku, na Syberii, w górach Ałtaj, a dokładnie w dolinie Pazyryk. W oparciu o badania, kobierzec z Pazyryku uważa się za dzieło tkaczy perskich.

Także chiny uważane są za uznanego producenta dywanów. Chińskie dywany tkane są z wełny bardzo dobrego gatunku lub jedwabiu. Natomiast mocne, wytrzymałe kobierce; pasujące do stylowych mebli pochodzą z Afganistanu. Inni producenci to Nepal, Pakistan i Turkmenistan - produkowane tam kobierce nazywane są turkmenami.

W dzisiejszych czasach najpopularniejsze są dywany syntetyczne. Poliester charakteryzuje się największą wśród syntetyków trwałością i odpornością na uszkodzenia mechaniczne. Dywany nowoczesne nie przedstawiają już tradycyjnych wzorów charakterystycznych dla poprzednich epok. Często pojawiają się na nich proste, wręcz minimalistyczne, geometryczne kształty.

Dzisiejsze dywany często swoim wyglądem imitują naturalne podłoże, trawiaste, błotniste lub zaśnieżone z odciśniętymi śladami butów oraz bieżników samochodów. Niezmiennym pozostaje jednak fakt, iż stanowią doskonałe uzupełnienie wystroju wnętrz. Dywany wręcz doskonale prezentują się w nowoczesnych pomieszczeniach. W pokojach wypoczynkowych, sypialniach wzmagają klimat spokoju oraz pełnego relaksu. Dywany syntetyczne tkane są maszynowo a ich zaletą jest ich szeroka dostępność.

Pomimo wielu niewątpliwych zalet dywanów syntetycznych, zdecydowanie lepszej jakości są dywany wełniane. Wełna jest jednym z najwyższej klasy surowców. Przewyższa ją tylko jedwab. Wełna w porównaniu ze sztucznymi włóknami jest bardziej sprężysta, odporniejsza na ścieranie i zaplamienia. Niewątpliwą zaletą dywanów wełnianych jest także trwałość kolorów.

---

T.G.

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Ogrzewanie podłogowe

Ogrzewanie podłogowe

Autorem artykułu jest Katarzyna Mencwal

Ogrzewanie podłogowe to co raz bardziej popularny  sposób ogrzewania domu. Jest to to taki sposób ogrzewania pomieszczeń, w którym ciepło przekazywane jest poprzez promieniowanie cieplne ogrzewanej podłogi.

Jak działa takie ogrzewanie?
Otóż w pomieszczeniach zamiast instalować grzejniki, pod podłogą montuje się przewody, którymi będzie płynąć ciepła woda, albo grzewcze elementy elektryczne. Z tego względu najprościej instalować ogrzewanie podłogowe w domu czy mieszkaniu nowym, jeszcze niezagospodarowanym, zanim pojawią się w nim ostateczne warstwy podłogi. W innym wypadku konieczne jest zrywanie podłogi oraz być może zmiana miejsc poprowadzenia rur. Do wyboru mamy dwa systemy ogrzewania podłogowego - wodny oraz  elektryczny. 

Ogrzewanie podłogowe wodne to sieć rur zatopionych w warstwie betonu pokrywającego podłogę, którymi przepływa woda podgrzewana przez kocioł lub w pompie ciepła. Ogrzewanie elektryczne – to kable z zaizolowanego drutu oporowego albo  maty z przymocowanym do nich kablem lub folie z drutem aluminiowym.


Ogrzewanie podłogowe wodne.

Znajduje ono zastosowanie zarówno w domach jednorodzinnych, jak i w budownictwie przemysłowym czy  sportowym. Mimo pozornie wysokich kosztów inwestycyjnych, ten sposób zapewnienia ciepła jest tańszy w eksploatacji, niż analogiczne ogrzewanie elektryczne. Pozwala zaoszczędzić energię i podnosi estetykę wnętrza, ponieważ jest całkowicie niewidoczny.
Wodne ogrzewanie podłogowe, jako alternatywa dla ogrzewania tradycyjnymi grzejnikami,  stosowane jest w przypadkach, gdy dom jest zamieszkiwany stale, a źródłem ciepła jest kocioł gazowy lub pompa ciepła. Nakłady inwestycyjne w przypadku wodnego ogrzewania podłogowego są  o mniej więcej 40% wyższe od nakładów na ogrzewanie ze zwykłymi wodnymi grzejnikami konwekcyjnymi. Jest to niewątpliwie  największa wada takiego ogrzewania. Jednak koszty eksploatacji takiego systemu są zdecydowanie niższe niż tradycyjnego czy  elektrycznego ogrzewania podłogowego, co w dłuższym czasie rekompensuje większe wydatki poniesione na zakup i montaż dużo droższej instalacji wodnej.
Wodne ogrzewanie podłogowe rekomendowane jest do współpracy z niskotemperaturowymi źródłami ciepła takimi jak kotły gazowe kondensacyjne czy pompy ciepła, co ma bezpośrednie przełożenie na wspomniane niskie koszty eksploatacji takiego ogrzewania.
Rury ogrzewania podłogowego, w których płynie ciepła woda, są pokryte warstwą jastrychu grubości około 6 cm. Na nim jest jeszcze ułożona warstwa wykończeniowa podłogi (kamień, płytki ceramiczne, wykładzina), która ma mieć temperaturę zapewniającą utrzymanie wymaganej temp. komfortu cieplnego w pomieszczeniu. ( Temp. podłogi ok. 30oC zapewnia uzyskanie w pomieszczeniu temp. ok. 20oC przy temp. zewn. od -16oC do -20oC ) Aby to było możliwe, temperatura wody zasilającej instalację ogrzewania podłogowego musi być na poziomie 55°C – na zasileniu i 45°C – na powrocie. Wydajność wodnego ogrzewania podłogowego nie przekracza 70-80 W/m2.  Nie wszystkie pomieszczenia zatem da się ogrzać przy pomocy takiego ogrzewania. Niekiedy trzeba dodatkowo instalować w nich grzejniki płytowe.

Ze względów zdrowotnych w pomieszczeniach z wodnym ogrzewaniem podłogowym temperatura podłogi nie powinna przekraczać:

29°C - (optymalnie 26°C) – w pokojach, kuchniach, korytarzach; wyjątek stanowią pokoje dziecinne, gdzie ze względu na sposób użytkowania (dzieci najczęściej bawią się na podłodze) maksymalna wartość temperatury powinna być obniżona;

34°C -w pomieszczeniach tak zwanych sanitarnych (na przykład łazienkach i WC);

35°C - w miejscach o zwiększonych stratach ciepła – pod oknami i przy ścianach zewnętrznych (czyli w tak zwanych strefach brzegowych). Taka temperatura podłogi pozwala uzyskać wymaganą temperaturę: 24°C – w łazienkach i 20°C – w pozostałych pomieszczeniach mieszkalnych.

Ogrzewanie podłogowe elektryczne.

Elektryczne ogrzewanie podłogowe może być wykorzystywane zarówno jako podstawowe ogrzewanie jak również tylko jako dodatkowe źródło ogrzewania, np. w wybranych pomieszczeniach.

Elektryczne ogrzewanie podłogowe może być podstawowym źródłem ciepła dla budynku. Należy jednak pamiętać o tym, że mogą nas wtedy  zaskoczyć wysokie koszty eksploatacji  takiego ogrzewania. Bezpieczniej decydować się na ogrzewanie elektryczne w budynkach, które ciepła zużywają mało, czyli w budynkach bardzo dobrze zaizolowanych (dotyczy to nie tylko ścian, czy dachu, ale też przede wszystkim powstrzymania ucieczki ciepła do gruntu) bądź  użytkowanych  tylko przez część roku, np. latem bądź w okresach przejściowych. Ogrzewanie elektryczne jest też dobrym  rozwiązaniem, gdy dom jest zamieszkiwany okresowo. Jeśli odwiedzamy go na przykład tylko w weekendy, to nie ma sensu ogrzewanie go przez cały tydzień. W przypadku zastosowania instalacji wodnej byłoby to konieczne ze względu na ryzyko zamarznięcia wody w rurach, co zwykle prowadzi do pęknięcia instalacji i zalania domu. Elektryczne ogrzewanie podłogowe nadaje się doskonale na ogrzewanie domu pasywnego czy energooszczędnego.  W takich przypadkach   koszty  użytkowania ogrzewania elektrycznego są zdecydowanie mniejsze    i    wypadają dobrze nawet w   porównaniu z oszczędnościami poczynionymi dzięki rezygnacji z tradycyjnego centralnego ogrzewania ( kocioł, instalacja, kotłownia, skład opału, komin).

W przypadku gdy mamy do czynienia z budynkiem kiepsko zaizolowanym lepiej zastosować elektryczne ogrzewanie podłogowe jedynie jako dodatkowe źródło ogrzewania lub do ogrzewania tylko niektórych pomieszczeń. Można je włączyć wtedy, gdy potrzeba tylko dogrzać jedno pomieszczenie, na przykład łazienkę.
Można zamontować w domu podstawowe źródło ciepła (kocioł gazowy) o niższej mocy (tańszy), a przez kilka najzimniejszych dni w roku dogrzewać dom elektrycznie.  Gdy podstawowym źródłem ciepła dla budynku jest kominek tradycyjny lub z płaszczem wodnym,  elektryczne ogrzewanie podłogowe będzie doskonałym uzupełnieniem .Jeżeli wszyscy domownicy muszą na cały dzień wychodzić z domu, to nie ma komu uzupełniać paliwa w tych urządzeniach. Może się wtedy zdarzyć, że w niesprzyjających warunkach po kilku godzinach dom ulegnie znacznemu wychłodzeniu, a wtedy rury z wodą znajdą się w niebezpieczeństwie – mogą zamarznąć i pęknąć. Jeśli w domu będzie zainstalowane elektryczne ogrzewanie podłogowe, to do takiej sytuacji dojść nie powinno. Przy okresowym użytkowaniu elektrycznego ogrzewania podłogowego  koszt zużytej energii elektrycznej nie powinien być rujnujący dla użytkownika.

Elementy grzejne

Kable grzejne
Są najczęściej stosowanym rozwiązaniem.
Kable mogą być jedno- lub dwużyłowe. Kable jednożyłowe mają jeden przewód (żyłę), którym płynie prąd. Aby przepływ prądu był możliwy, trzeba zamknąć obwód elektryczny, czyli tak ułożyć kabel, żeby połączyć jego koniec z początkiem.
W kablu dwużyłowym są dwie żyły obok siebie: grzejna i powrotna. Końce żył z jednej strony kabla są fabrycznie zwarte, a z drugiej – przyłączone do napięcia zasilającego.
Budowa kabla, a więc i sposób zasilania ma istotny wpływ na powstawanie pól magnetycznych. Dlatego w pomieszczeniach, gdzie stale przebywają ludzie,  zaleca się stosować kable dwużyłowe, wytwarzające znikome pole.
Kable są sprzedawane w zestawach kilku-, kilkunasto- i kilkudzięsięciometrowych. . Im krótszy zestaw, tym droższy jest po przeliczeniu metr kabla.
Od zapotrzebowania na moc cieplną w danym pomieszczeniu zależeć będzie wielkość odstępów między układanymi w podłodze kablami (jest to ściśle określone w instrukcji montażu). Zazwyczaj odstępy nie powinny być mniejsze niż 50 mm.

Maty grzejne
Są to maty z tworzywa sztucznego z wplecionym cienkim kablem – przewodem grzejnym.
Maty kupuje się w zestawach o różnej powierzchni i mocy grzejnej. Podobnie jak w kablach, im mniejszy zestaw, tym droższy jest metr kwadratowy maty.

Folie grzejne
Wykonane są z płaskich drutów aluminiowych zatopionych w folii poliestrowej. Grubość folii wynosi około 0,2 mm. Folie kupuje się w zestawach, składających się z modułów grzewczych. Uszkodzenie jednego modułu nie zakłóca pracy zestawu. Folię można przycinać na żądaną długość. Przyciętą część należy zaizolować specjalną taśmą. Maty i folie grzejne są droższe od kabli, dlatego są rzadziej stosowane.

W zależności od powierzchni pomieszczenia i ilości wykorzystanego miejsca, należy wybrać matę grzejną lub kabel grzejny o odpowiedniej mocy. W przypadku mat grzejnych moc określa się w przeliczeniu na 1m2 maty, np. 150 W/m2. W przypadku przewodów, moc określa się w przeliczeniu na ich długość, np. 17 W/m. Znając moc jednostkową przewodu lub maty, możemy  zaplanować rozłożenie elementów grzejnych pod podłogą.
Przewody grzejne są przeznaczone do montażu w warstwie wylewki betonowej, natomiast maty grzejne mogą być montowane w cienkiej warstwie kleju lub wylewki bezpośrednio pod płytkami.

W przypadku ogrzewania podłogowego elektrycznego bardzo ważne jest uwzględnienie na etapie jego projektowania rozmieszczenie mebli w pomieszczeniu.   Nie należy umieszczać mat, ani przewodów grzejnych pod meblami.  Zamontowanie ich np. pod szafkami kuchennymi spowoduje tylko podgrzanie podłogi, nie będzie następowało odbieranie ciepła i przekazywanie go pomieszczeniu. Należy również pamiętać, że nie wolno przykrywać ogrzewanej podłogi żadnymi materiałami mogącymi zablokować odprowadzanie ciepła takimi jak grube dywany o dużej powierzchni. Może to doprowadzić do uszkodzenia elementu grzejnego wskutek przegrzania podłogi. Konsekwencją może być  również zła  praca automatyki sterującej.

W standardowych pomieszczeniach moc zainstalowana powinna wynosić 100-150W/m2 .  Wyższą moc należy zainstalować w łazience (150-180W/m2),  łazienki są bowiem pomieszczeniami o wyższym zapotrzebowaniu cieplnym. Jeśli ogrzewanie ma pełnić funkcję  podstawowego systemu grzewczego warto zastosować ogrzewanie akumulacyjne. Wtedy przewody grzejne  umieszczamy  w grubej warstwie wylewki (10-12cm). Moc zainstalowana w przypadku systemów ogrzewania akumulacyjnego powinna wynosić 170-180W/m2 . Ogrzewanie akumulacyjne nagrzewa grubą warstwę wylewki w czasie tańszej taryfy prądowej (tzw. taryfa nocna), a oddaje ciepło w ciągu dnia (wymagany jest wtedy  licznik dwutaryfowy).
 Należy pamiętać, że w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności takich jak np. łazienka posadzka z zamontowanym elektrycznym ogrzewaniem podłogowym powinna być uziemiona.

Na co się zdecydować?
Jak zawsze przy wyborze sposobu ogrzewania domu najważniejsze będą koszty. Instalacja ogrzewania elektrycznego jest kilkakrotnie tańsza od wodnego. Kable i uchwyty do ich mocowania, maty lub folie  oraz urządzenie sterujące to praktycznie cały system. Na wysoki koszt instalacji ogrzewania wodnego wpływ ma nie tylko cena rur i rozdzielaczy, ale przede wszystkim wyposażenia kotłowni. Musimy zapewnić miejsce na opał,  wybudować komin, zapewnić odpowiednią wentylację,  pamiętać o uzupełnianiu zapasu opału, serwisować instalację grzewczą i kominową.  Niewątpliwie największą wadą ogrzewania podłogowego są wysokie koszty jego eksploatacji zaś zaletą   to, że nie zajmuje miejsca w domu, jest łatwe, szybkie i tanie w montażu, można je zastosować bez większych problemów nawet w pomieszczeniach istniejących już budynków i energia elektryczna jest niemal zawsze dostępna.

Ogrzewanie podłogowe wodne:

komfortowe;trwałe;nie zajmuje powierzchni użytkowej; może współpracować z tanimi w eksploatacji i ekologicznymi urządzeniami grzewczymi, na przykład pompą ciepła;ze względu na zwiększoną grubość i ciężar podłogi trzeba je przewidzieć w projekcie budynku;jego instalacja jest droga;w razie awarii istnieje ryzyko zalania domu wodą.

Ogrzewanie podłogowe elektryczne:

komfortowe;trwałe;nie zajmuje miejsca w domu;ma prostą i tanią instalację;bardzo łatwo się nim steruje, zarówno ręcznie, jak i automatycznie; ze względu na dostępność energii elektrycznej nadaje się do niemal każdego domu;można je stosować na już istniejących posadzkach;nie ma ryzyka zamarznięcia instalacji ani wycieku wody;z powodu wysokiego kosztu energii elektrycznej jego eksploatacja jest droga.duża bezwładność tego sposobu ogrzewania utrudnia szybkie dostarczanie ciepła do pomieszczeń, ale dzięki niskiej temperaturze powierzchni oddającej ciepło, rzadko spotyka się problemy z przegrzaniem pomieszczeń.od momentu włączenia ogrzewania do chwili, gdy podłoga jest ciepła, musi upłynąć pewien czas, minimum 30 minut, choć w niektórych przypadkach (np. ogrzewanie akumulacyjne) nawet 2-3 godziny.przy zastosowaniu odpowiedniego sterownika do maty grzejnej, można ustawić pracę maty w dowolny sposób. Można ustawić dowolną temperaturę pomieszczenia lub podłogi. Można zaprogramować sterownik tak, by w pomieszczeniu było ciepło tylko wtedy, gdy ktoś z nim przebywa (np. w godzinach 6:30-7:30 i 17:00-21:00), co znacznie zmniejsza straty ciepła i koszt ogrzewania domu.

Oceniając system ogrzewania najczęściej zwracamy uwagę nie na temperaturę odczytaną na termometrze, ale na wrażenie użytkownika, subiektywne odczucie odbierane przez osoby będące w pomieszczeniu, czyli komfort cieplny.
Prócz wielu czynników takich jak wilgotność oraz prędkość przepływu powietrza bardzo istotna jest temperatura, a ściślej jej rozkład zarówno w pionie jak i w poziomie pomieszczenia. .
Pomiary pionowego rozkładu temperatury w pomieszczeniach przy różnych systemach grzewczych wykazały, że najbardziej zbliżony do optymalnego rozkładu temperatur występuje w przypadku ogrzewania podłogowego.(KM)

---

Opracowanie: redakcja portali branżowych www.ogrzewnictwo.pl, www.klimatyzacja.pl

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Drewniane Podłogi w Łazienkach

Drewniane Podłogi w Łazienkach

Autorem artykułu jest Tomasz Galicki

Podłoga jest jednym z ważniejszych elementów konstrukcyjnych i wykończeniowych domu czy mieszkania. Wszyscy chcielibyśmy aby była ona zarówno elegancka jak i funkcjonalna oraz trwała.

 Na rynku materiałów budowlanych mamy do czynienia z wieloma różnymi sposobami wykańczania podłóg, zarówno w domach i mieszkaniach jak również w obiektach przemysłowych. Mnogość możliwości potrafi nie jednej osobie przysporzyć sporego kłopotu podczas dokonywania wyboru.

Podczas zakupu materiałów wykończeniowych na podłogi, powinniśmy wziąć pod uwagę przede wszystkim charakterystykę pomieszczenia w jakim zostanie ona zainstalowana. Ponieważ nie każda podłoga będzie nadawała się zarówno do wykończenia kuchni czy łazienki i jednocześnie pokoju gościnnego. Dywany czy wykładziny dywanowe z pewnością będą doskonałą ozdobą pokoi gościnnych, salonów czy sypialni, natomiast zupełnie nie sprawdzą się w kuchni. Do wykończenia posadzek w pomieszczeniach wilgotnych lub w miejscach gdzie podłoga narażona będzie na liczne zabrudzenia warto zamontować posadzkę zmywalną, czyli taką, która nie będzie chłonęła wody.

Do takich rozwiązań należą między innymi glazura i terakota, ale także parkiet (w szczególności gatunki egzotyczne). Od jakiegoś czasu bardzo popularnym rozwiązaniem i niezwykle estetycznym jest stosowanie parkietów w łazienkach. Zaletą drewnianej podłogi są jej niezwykłe walory dekoracyjne, dzięki którym wystrój wnętrza nabiera oryginalności i przytulnego ciepła. W łazienkach stylowych, zwłaszcza rustykalnych jest naturalnym uzupełnieniem aranżacji. Ale drewniana podłoga dobrze komponuje się także ze stylem nowoczesnym, nawet industrialnym, wzbogacając go o ciekawy kontrast.

Decydując się na drewno w łazience powinniśmy szczególną uwagę zwrócić na gatunek który będzie odpowiedni do tego pomieszczenia. Wybór odpowiedniego gatunku drewna to gwarancja pięknego wyglądu i długiej żywotności drewnianej podłogi w łazience. Oferta rynkowa obejmuje zarówno rodzime, jak i egzotyczne gatunki. Do łazienek nadają się takie gatunki drewna jak: merbau, tek, lapacho, doussie, a także rodzimy dąb i jawor. Są to gatunki, które są wyjątkowo odporne na szkodliwe działanie warunków panujących w naszych łazienkach. Ogólna zasada mówi, że gatunki egzotyczne lepiej prezentują się we wnętrzach nowoczesnych, a rodzime w stylowych, choć nie jest to wcale żelazną regułą. Podobnie, ciemne wybarwienia drewna lepiej współgrają z aranżacją, w której dominują naturalne i raczej jasne kolory.

Spore znaczenie posiada także odpowiednia impregnacja drewna. W pomieszczeniach wilgotnych warto jest zastosować olej do podłóg, który głęboko wnika w strukturę drewna, uniemożliwiając wilgoci przeniknięcie doń. Olej jest doskonałym sposobem impregnacji również, ze względów estetycznych. Doskonale podkreśla słoje i uwypukla rysunek drewna. Na powierzchni olejowanej pozostaje subtelna jedwabista poświata.

---

T.G.

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Podłogi drewniane

Podłogi drewniane

Autorem artykułu jest Tomasz Galicki

Po transformacji ustrojowej i pierwszym zachłyśnięciu się „zachodem” parkiety i deski podłogowe stały się pogardzanym reliktem minionej epoki, synonimem kiczu i tandety.

 Zachwycano się nowoczesnymi panelami, płytkami i posadzkami z żywic epoksydowych – by bardzo szybko odkryć, że drewno jest chyba najzdrowszym i najprzyjemniejszym dla mieszkańców materiałem wykończeniowym.

Nie bez przyczyny także w konstrukcji całych domów powraca się do drewna – posiada ono bowiem unikalne i niezwykle cenne cechy, które wpływają zarówno na estetykę pomieszczeń, jak i nasze samopoczucie.

Drewno jest materiałem naturalnym, dzięki czemu umożliwia wymianę powietrza - „oddycha” - oraz regulację wilgotności. Właściwości hipoalergiczne drewna oraz zdolność do regulacji mikroklimatu wnętrz czynią je niezwykle cennym elementem wystroju – zwłaszcza w pokojach dzieci i osób wrażliwych.

Równie ważne są mechaniczne właściwości drewna – jest ono nie tylko bardzo wytrzymałe na ścieranie i uszkodzenia mechaniczne, ale i elastyczne, dzięki czemu dobrze tłumią naprężenia. Drewno stanowi znakomitą izolację akustyczną – co zarówno w wypadku ścian, jak i podłóg przekłada się na poprawę komfortu. Jest też materiałem naturalnie „ciepłym” - dzięki czemu bez obaw możemy chodzić po nim bosymi stopami.

Wszystkie zalety „techniczne” - wytrzymałość, łatwość formowania, własności izolacyjne i regulujące klimat – łączą się z wyjątkowymi walorami estetycznymi. Drewno nie tylko znakomicie komponuje się z innymi elementami wystroju i wyposażenia domu – ale samo w sobie stanowi ozdobę wnętrza. W zależności od gatunku i użytych materiałów wykończeniowych może przybierać kolor od bieli po ciemny, szlachetny brąz – ze słojami i sękami o zminimalizowanej – bądź wprost przeciwnie, podkreślonej widoczności.

W Polsce wciąż powszechnie stosowane są rodzime gatunki drewna – zarówno z powodu stosunkowo niskiej ceny, jak i dobrej wytrzymałości i dekoracyjności. Najważniejszymi gatunkami są:

Dąb: twardy i wytrzymały, charakteryzuje się stosunkowo delikatnym, bogatym wzorem i jasnym kolorem.

Jesion: ciężkie i wytrzymałe drewno, stosowane w pomieszczeniach suchych (jest wrażliwy na wilgoć).

Buk: bardzo trwały, o jasnej i jednolitej barwie.

Modrzew: posiada znakomite właściwości mechaniczne, jest atrakcyjny wizualnie – i, niestety, drogi.

Sosna: miękka i łatwa w formowaniu (przy tym odporna na uszkodzenia i ścieranie), a jej jasny kolor i wyraźny, atrakcyjny układ słojów świetnie komponują się z nowoczesnymi wnętrzami.

Coraz większą popularnością cieszą się gatunki egzotyczne – od znanych powszechnie mahoniu i teaku, przez bambus, oliwkę i eukaliptus, aż po nowe na naszym rynku gatunki – takie jak Bangkirai, Cabueva czy Gombeira. Ciekawe, oryginalne ubarwienie, interesująca budowa i właściwości mechaniczne (niektóre są na przykład naturalnie wodoodporne), a także coraz łatwiejszy dostęp – sklepy i markety prześcigają się w rozszerzaniu oferty.

W jakiej formie wykorzystywane jest drewno? Najtańszą i najprostszą w montażu formą są panele podłogowe – zarówno laminowane, wykonane z płyt pilśniowych i wiórowych (ostatecznie to też forma drewna), jak i te z drewna litego. Są na ogół duże i lekkie, nie wymagają skomplikowanego mocowania ( układa się je jako podłogę pływającą – nie są więc na stałe przymocowane ani do ścian, ani do podłoża).

Tradycyjny parkiet zyskał nowe życie dzięki nowym technikom wykonania i odnawiania. Dzięki dużej swobodzie w doborze kolorów i wzorów doświadczony parkieciarz może stworzyć prawdziwe dzieło sztuki – które przetrwa pokolenia dzięki łatwości naprawy i renowacji.

Ciekawą propozycją są deski podłogowe – atrakcyjne wizualnie i łatwa w montażu alternatywa dla parkietu – w przeciwieństwie do niego układa się ją nie bezpośrednio na podłożu, ale na specjalnych legarach – łatwiej jest dzięki temu ułożyć izolację bądź zastosować dodatkowe wytłumienie.

Wybór jest naprawdę szeroki – a dzięki nowoczesnym metodom konserwacji drewno można zastosować praktycznie wszędzie. Dom wykończony takim materiałem będzie ciepły, przyjemny i komfortowy – a przy tym bardzo atrakcyjny.

---

T.G.

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Jak wybrać ogrzewanie podłogowe

Jak wybrać ogrzewanie podłogowe

Autorem artykułu jest Tomasz Galicki

W powszechnej świadomości „tradycyjną” formą ogrzewania są połączone z piecem kaloryfery – a ogrzewanie podłogowe jest wynalazkiem stosunkowo młodym i stanowi pełną niewiadomych nowość.

Nic bardziej mylnego – ogrzewanie podłogowe jest (zaraz po, oczywiście, otwartym ogniu) najstarszą znaną nam formą ogrzewania, którego ślady pochodzą z II wieku przed naszą erą (grecki i rzymski hypocaust, w którym ogrzane powietrze przechodziło przez wyłożone terakotą kanały pod posadzkami). Przyjęli je Arabowie, później zaś Cystersi i zakony rycerskie – które rozpropagowały je na całą Europę (znajdziemy je między innymi na zamku w Malborku czy w Trokach).

Długo jednak stanowiło ono opcję tylko dla bogatych – także dzisiaj pokutuje opinia o tym, że jest to forma droga i ekskluzywna. Częściowo można to tłumaczyć wysokimi cenami energii elektrycznej – z którą zazwyczaj kojarzone jest takie ogrzewanie – jest to jednak opinia błędna, wynikająca głównie z posługiwania się stereotypami i braku rzetelnej wiedzy.

Po pierwsze ogrzewanie podłogowe jest... oszczędne. Wynikająca z dużej powierzchni grzewczej wysoka wydajność układu oraz równomierne ogrzanie całego pomieszczenia (przez co odczuwalna temperatura jest wyższa) - umożliwiają obniżenie temperatury środka grzewczego. Pozwala to zarówno na zmniejszenie zużycia energii, jak i – z powodu niższej różnicy temperatur między wnętrzem a zewnętrzem – na znaczne (nawet do 30%) ograniczenie strat ciepła. Nie bez znaczenia jest to, że niemal wyeliminowano wymuszaną w wypadku rozgrzanych radiatorów i grzejników gwałtowną konwekcję, przez co w powietrzu unosi się mniej kurzu – szczególnie istotne jest to dla alergików. Wreszcie – ogrzewana podłoga jest dużo przyjemniejsza, co szczególnie odczuwalne jest w łazienkach i dla osób mających zwyczaj poruszać się boso. Oczywiście – ogrzewanie takie ma również wady, o których za chwilę.

Istnieją dwa rodzaje ogrzewania podłogowego: wodny i elektryczny. Jak wybrać ogrzewanie podłogowe, które będzie dla nas bardziej odpowiednie? Podstawową kwestią jest to, czy dopiero zamierzamy wybudować dom – dzięki czemu dysponujemy szerokim polem manewru – czy też wykonujemy remont (na przykład wymieniamy posadzkę).

W pierwszym wypadku lepszym rozwiązaniem wydaje się być ogrzewanie wodne – połączony z centralną instalacją grzewczą system rur z ciepłą wodą, ułożonych pod podłogą i pokrytych specjalną masą – jastrychem, z dodatkiem uelastyczniających plastyfikatorów (pod wpływem zmian temperatury podłoga będzie zmieniać swoją objętość – dlatego stosuje się warstwę elastyczną oraz odstęp między płytą podłogową a ścianami). Cała instalacja będzie c prawda dosyć kosztowna w zakupie i montażu (zwłaszcza, jeżeli zamierzamy zastosować wyjątkowo drogą pompę ciepła), jednak zastosowanie wysokosprawnego, niskotemperaturowego źródła ciepła (specjalnych pieców bądź właśnie pompy ciepła) pozwoli w znacznym stopniu ograniczyć koszty eksploatacji. Nieco trudniejsza niż w wypadku systemu elektrycznego będzie również regulacja temperatury w poszczególnych pomieszczeniach – jednak zaprojektowany i zainstalowany przez dobrego fachowca (profesjonalna ekipa to podstawa!) system zaworów pozwoli bez problemu dostosować wielkość ogrzewanej części domu do naszych potrzeb.

Jeżeli nie możemy przebudować całej instalacji bądź też chcemy założyć ogrzewanie podłogowe w wybranym pomieszczeniu – powinniśmy zdecydować się na ogrzewanie elektryczne. Kable grzewcze bądź elastyczna i cienka mata grzewcza są bardzo łatwe w dopasowaniu, nie wymagają wiele miejsca (a więc podłoga nie „podniesie się” zbytnio), a także bezproblemowo można ograniczyć ich temperaturę bądź w ogóle wyłączyć. Wadą jest wyższe zużycie energii (co można częściowo zniwelować dzięki wykorzystaniu tańszej, nocnej taryfy) oraz porównywalny (w wypadku kabli grzewczych) koszt zakupu i instalacji.

---

T.G.

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

O czym musimy wiedzieć kupując i układając panele podłogowe

O czym musimy wiedzieć kupując i układając panele podłogowe

Autorem artykułu jest Tomasz Galicki

Panele w ostatnich latach są niezwykle popularnym sposobem na wykończenie podłóg. Nie ma w tym nic dziwnego jeżeli wziąć pod uwagę ich cenę oraz praktyczność zastosowania.

Pod względem dekoracyjnym można śmiało porównać je z wykładzinami dywanowymi czy linoleum. Dalekie są one co prawda od dekoracyjności naturalnych parkietów, nie mniej jednak są one od nich dużo tańsze. Panele podłogowe mogą imitować różne rodzaje drewna. Standardowe panele podłogowe posiadają grubość około 8 milimetrów, coraz częściej możemy jednak spotkać się z panelami podłogowymi posiadającymi grubość 7 lub nawet 6 milimetrów.

O ile panele grubości sześć milimetrów mogą znaleźć zastosowanie w pomieszczeniach mało eksploatowanych o tyle stosowania cieńszych osobiście nie polecam. Panele posiadające grubość 6 milimetrów są tanie, ale poza tym ciężko doszukać się jakichkolwiek innych zalet. Jeżeli nosimy się z zamiarem zakupu paneli na lata warto zainwestować trochę więcej i kupić panele posiadające grubość 8 milimetrów. Warto, także zwracać uwagę na to kto jest producentem danych paneli. Jeżeli zdecydujemy się na zakup paneli wyprodukowanych przez mało znana firmę, musimy się liczyć z trudnościami jakie mogą wystąpić w przypadku reklamowania produktu.

Oczywiście nie jest to zasadą, że mało znaczący lub mało znany producent będzie problematyczny w przypadku wystąpienia wad lub uszkodzeń, lecz jest większe prawdopodobieństwo niż w przypadku renomowanych producentów.

Panele podłogowe posiadają również swoją klasyfikację pod względem przeznaczenia i użyteczności. Panele niezależnie od jakiego producenta pochodzą są poddawane identycznym badaniom, które mają na celu określenie jaki jest stopień odporności podłogi na zużycie. Istnieje 6 klas przeznaczenia podłogi: Kl.21 / AC2 , Kl.22 / AC2, Kl.23 / AC3, Kl.31 / AC3, Kl.32 / AC4, Kl.33 / AC5.

Oznaczenia te zostały ułożone w kolejności od najmniej odpornych po bardzo trwałe podłogi. Tak więc klasę 21 / AC2 (najniższą) najlepiej wykorzystywać w warunkach domowych, w pomieszczeniach słabo eksploatowanych a klasę 32 / AC4 (najwyższą) można wykorzystywać we wszelkiego rodzaju pomieszczeniach użyteczności publicznej, przedsiębiorstwach, zakładach przemysłowych, sklepach czy hotelach.

Przystępując do układania paneli musimy wyposażyć się w takie niezbędne akcesoria jak: pianka i folia pod panele. Folia ma za zadanie odciąć dostęp wilgoci do paneli, gdyż pod jej wpływem mogłyby ulec zniszczeniu. Pianka ma na celu amortyzację i wytłumienie paneli.

Do pracy przy panelach potrzebne nam będą także narzędzia. Do podstawowych należą takie narzędzia jak: młotek gumowy, metrówka, skrzynka uciosowa i wyrzynarka z ostrym nożem. Najważniejszą zasadą obowiązująca podczas układania paneli jest taka, że układa się je jako podłogę pływającą, co znaczy tyle, że nie przykleja się ich na stałe ani do podłoża, ani do ścian.

Kolejną ważną zasadą podczas układania paneli jest ta, ze należy układać je zgodnie z padaniem promieni słonecznych w pomieszczeniu. Mówiąc jaśniej panele układa się od okna w kierunku drzwi. Dzięki temu miejsca złączeń paneli mniej będą rzucały się w oczy.

---

T.G.

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Dobór podłogi i drzwi

Dobór podłogi i drzwi

Autorem artykułu jest Wookie Bartkowski

Podłoga to bardzo ważna część każdego mieszkania, domu czy biura. W większości przypadków ma ona służyć wiele lat, a więc konieczny jest odpowiedni dobór w oparciu o określone kryteria.

Należy zatem dobrze zapoznać się z wszelkimi właściwościami technicznymi, aby w ten sposób dokonać idealnego dla nas wyboru. Najlepsze podłogi to takie, które da się łatwo i stosunkowo szybko zamontować, a ich czyszczenie nie będzie sprawiało większych problemów. Oczywiście bardzo istotne jest odpowiednie komponowanie się podłogi z resztą wnętrza. Poza tym kupując i montując podłogę należy pamiętać o kilku istotnych sprawach.

Przede wszystkim warto zapoznać się z informacjami dotyczącymi klasy ścieralności podłogi oraz rodzajów płyt nośnych. Ścieralność paneli klasyfikuje się według 5 klas: od AC1 do AC5, gdzie AC1 to panele o najniższej odporności. Podłogi klasy AC3 i wyższe świetnie nadają się do różnego rodzaju biur czy sal konferencyjnych, są bardzo odporne i nie grozi im szybkie zniszczeni.

Znajomość rodzaju płyty nośnej jest również istotna. Na przykład w łazience lub kuchni, a więc pomieszczeniach narażonych na wilgoć warto zastosować inne panele. W tym przypadku konieczne będą panele odporne na pęcznienie. Kupując podłogę, warto zwrócić uwagę na komfort użytkowania. Ciekawym rozwiązaniem są warstwy antypoślizgowe, dzięki którym zwiększamy swoje bezpieczeństwo poprzez ograniczenie możliwości upadków na mokrej nawierzchni. Warto również zakupić podłogę z podłogą antystatyczną co w dużej mierze zminimalizuje możliwość napięć elektrycznych oraz przyczepność brudu.

Podłoga w domu jak już wspomniałem musi współgrać z resztą pomieszczenia. Odpowiednie meble, ściany, firanki, dywany dopasowane do podłogi zwiększą wartość pomieszczenia. Dobrze jest także dopasować drzwi. Dopasowanie podłogi i drzwi nie jest wbrew pozorom łatwe, ale chcąc mieć reprezentatywne pomieszczenie warto skupić się na odpowiednim połączeniu tych dwóch elementów.

---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Wybór paneli

Wybór paneli

Autorem artykułu jest krzynka8

Przy projekcie własnego domu, mieszkania, pamiętać należy o najmniejszych szczegółach.  Chodzi tutaj o aranżację, funkcjonalność i bezpieczeństwo.

Jednym z najważniejszych elementów stanowiących fundamentalny element i wystrój każdego mieszkania jest podłoga.

Ile razy to Państwo zastanawiacie się jaki rodzaj podłogi wybrać? Czy ma ona być z litego drewna, parkiet, czy też panele podłogowe, których wybór na rynku jest bardzo duży.

W tym dziale postaramy się Państwu pomóc w doborze paneli do Państwa domu.

Przy wyborze określonego typu paneli należy brać pod uwagę następujące względy: w jakim pomieszczeniu ma być podłoga z paneli, przewidywane natężenie ruchu, narażenia na uszkodzenia. To wiedząc przechodzimy do wyboru paneli ze względu na klasę ścieralności. Spotkamy się z dwoma oznaczeniami:

KLASA AC3 - podłogi w tej klasie ścieralności przeznaczone są do stosowania w pomieszczeniach mieszkalnych o wysokim natężeniu ruchu, oraz do pomieszczeń użyteczności publicznej o niskim natężeniu ruchu. Pomieszczenia mieszkalne mieszczące się w tej klasie ścieralności to: kuchnia, pokój dziecięcy, sypialnia, salon, strych, pokój hotelowy czy też konferencyjny.

KLASA AC4 - podłogi w tej klasie ścieralności przeznaczone są do stosowania w pomieszczeniach mieszkalnych o wysokim natężeniu ruchu oraz do pomieszczeń użyteczności publicznej o średnim bądź dużym natężeniu ruchu. Zatem tutaj znajdą się pomieszczenia takie jak: sypialnia, kuchnia, salon, strych, pokój dziecięcy, biuro, butik, sklep.

KLASA AC5 - zastosowanie pomieszczeniach biurowo-przemysłowych.

Oczywiście nie bez znaczenia pozostaje jeszcze jeden warunek wyboru naszych paneli, to kolorystyka, która dostępna jest w palecie kolorów od tradycyjnych dębów i buków po drewna egzotyczne. Ważna też jest struktura powierzchniowa paneli. Tutaj możliwości są prawie nie ograniczone. To od nas już będzie zależeć jaki rodzaj kolorystyki i struktury powierzchniowej zastosujemy aranżując nasze lokum. Wybierając jednak strukturę powierzchniową, może spotkać się z takimi np. oznaczeniami:

TI -   struktura płytek ceramicznych

WG - wierna struktura drewna

WP -  wierna struktura drewna z połyskiem

PR -  pory drewna

---

www.wykonczeniedomu.blogspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Lakierowanie podłogi

Lakierowanie podłogi

Autorem artykułu jest krzynka8

Drewniana podłoga jest wizytówką każdego domu. Sprawia, że wnętrze nabiera oryginalnego klimatu, a przy tym jest szykowane oryginalne. Od wielu lat najpopularniejszym sposobem wykańczania podłogi jest lakierowanie.

Obecnie na rynku mamy bardzo duży wybór lakierów do drewna. Możemy wybierać w lakierach do podłóg z litych desek, do parkietów itp. Najbardziej trwałe preparaty lakiernicze to lakiery poliuretanowe. Charakteryzują się odpornością na ścieranie, porysowanie i uszkodzenia mechaniczne. Nadają dla lakierowanego drewna cieplejszy i żywszy kolor. Są też i przeciwnicy lakierowania, którzy twierdzą, że poza ochroną drewna, lakiery odbierają drewnu ich naturalny kolor. Jednak zastosowanie odpowiednich technik nie tylko chroni drewno, ale pozwala na wydobycie właściwego rysunku jego słojów.

Pierwszym krokiem jest szlifowanie drewnianej powierzchni. Stąd używamy papierów ściernych o odpowiedniej grubości. Szlifowanie rozpoczynamy Pierem ściernym o grubej ziarnistości, pozwala to na Wyrównie największych nierówności na podłodze. Następnie szlifujemy naszą powierzchnię, co najmniej jeszcze dwa razy używając papierów, o co raz delikatnej strukturze ścierności. Trudno dostępna miejsca przy ścianach, narożnikach powinniśmy szlifować krawędziarką kontową. Po ostatnim szlifowaniu nasza powierzchnia powinna być równa i bardzo gładka. Pył, który pozostał po ostatnim szlifowaniu przyda się nam do szpachlowania istniejących szczelin na łączeniu desek.

Drugim krokiem jest szpachlowanie. I tutaj wykorzystujemy nasz pył po szlifowaniu. Mieszamy go z lakierem i taką masę rozprowadzamy po całej powierzchni istniejących szczelin. Możemy też używać gotowych szpachli syntetycznych, które można kupić w specjalistycznym sklepie. Nie mniej jednak zaleca się użycie szpachli z pyłu po szlifowaniu ze względu na taki sam materiał i kolor. Po wyschnięciu szpachli dokonujemy kolejnego przeszlifowania papierem drobnoziarnistym w celu usunięcia nadmiaru szpachli.

Trzecim krokiem jest bezpośrednie przygotowanie do lakierowania. W tym celu pomieszczenie po szlifowaniu i cyklinowaniu należy dobrze wyczyścić z powstałego pyłu, kurzu, resztek materiału, który pozostał po montażu. Dobrym rozwiązaniem będzie użycie odkurzacza, dzięki któremu nasza powierzchnia będzie naprawdę czysta. Musimy też pamiętać o właściwej wilgotności powietrza, nie mnie niż 40 % i nie wyższej niż 65% jak również o odpowiedniej temperaturze, która powinna wynosić  od 15 do 25oC.

Czwarty krok to lakierowanie. Możemy użyć najpierw lakieru podkładowego, nakładając go szpachlą i rozprowadzając po całej powierzchni dwa razy na krzyż, powoduje to zniwelowanie ciemnienia drewna, lepsze powiązanie materiału podłogowego ze sobą i usunięcie ewentualnych zanieczyszczeń. Po wyschnięciu podkładu, który trwa około 4 godzin przystępujemy do przeszlifowania lakierowanej powierzchni w celu jest wygładzenia. Następnie dobrze czyścimy powierzchnię, możemy nawet użyć wilgotnych ściereczek (czysta woda) i przetrzeć lakierowaną powierzchnię. Po wysuszeniu nakładamy kolejne warstwy lakieru, co najmniej dwie warstwy. Lakier dobrze jest nakładać przy pomocy odpowiedniego wałka. Uzyskuje się dzięki niemu równą warstwę wykończeniową. Drewniana podłoga wykończona lakierem uzyskuje swoją wytrzymałość mechaniczną dopiero po 10 dniach, ale może być ostrożnie eksploatowana już po upływie trzech dni. Czas uzyskania wytrzymałości mechanicznej warstwy lakierniczej może się różnić w zależności od rodzaju użytego lakieru jak również powierzchni lakierowanej (podłoga z desek, parkiet, dlatego dobrze jest u sprzedawcy dowiedzieć się o parametry danego lakieru.

---

www.wykonczeniedomu.blogspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Montaż podłogi

Montaż podłogi

Autorem artykułu jest krzynka8

Za nim zabierzemy się do układania paneli, obowiązkowo trzeba wykonać kilka wstępnych czynności, które będą skutkowały właściwym ich ułożeniem a w konsekwencji będą ciszyć nas swoja funkcjonalnością na długie lata.

Montaż podłogi

Zanim zabierzemy się do układania paneli, obowiązkowo trzeba wykonać kilka wstępnych czynności, które będą skutkowały właściwym ich ułożeniem a w konsekwencji będą cieszyć nas swoją funkcjonalnością na długie lata.

Na początku musimy sobie przygotować niezbędne narzędzia i materiały takie jak:

- folia paroizolacyjna

- mata podkładowa do stosowania pod podłogi pływające (nie można ich przyklejać, przybijać lub w inny sposób mocować do podłoża lub ściany)

- zestaw montażowy (kliny dystansowe, klocek-dobijak, łyżka-dźwignia)

- młotek

- piła o drobnych zębach

- liniał, miara, ołówek

- listwy przypodłogowe z uchwytami do montażu.

Kiedy to wszystko już mamy przygotowane, zabieramy się do istoty naszego montażu. Generalnie możemy wyróżnić trzy etapy montażu.

ETAP PIERWSZY

Podłoga i nierówności

Podłoże pod panele musi być równe. Co to oznacza w praktyce? Różnice poziomu nie mogą przekraczać 2 mm na 1mb podłogi, nierówności powyżej 2 mm powinny być zeszlifowane, ponadto podłoże musi być suche i stabilne. Większe nierówności mogą powodować bujanie się podłogi i jej wypinanie z zamków lub nawet tworzenie się z czasem przerw między panelami.

ETAP DRUGI

Montaż właściwy

Na tak przygotowanym podłożu należy ułożyć folię paroizolacyjną za zakładkę i skleić taśmą odporną na wilgoć. Następnie układamy matę podkładową. Po wykonaniu tych czynności zabieramy się do właściwego ułożenia paneli. Musimy pamiętać, że pierwszy rząd paneli układamy piórem w kierunku ściany, pamiętając o szczelinach dylatacyjnych (o nich będzie przy końcu tego etapu). Montaż rozpoczynamy od lewego narożnika pomieszczenia. W razie potrzeby przycinamy ostatni panel w rzędzie na odpowiednia długość. Odcięta część może posłużyć za początek następnego rzędu. Natomiast przy pomieszczeniach o dużej powierzchni np. szerokości 5 metrów i długości 7 metrów (parametry przykładowe) należy wykonać dodatkowe szczeliny. Odcięta część panelu posłuży, jako rozpoczęcie kolejnego rzędu, przy czym optymalność, wytrzymałość i efekt wizualny podłogi da nam przesunięcie o minimum 40 cm względem siebie tzw. ułożenie schodkowe. W przypadku miejsc trudno dostępnych, gdzie połączenie paneli jest nazbyt utrudnione, dobrym rozwiązaniem jest ścięcie piór i wpustów a następnie sklejenie paneli. Nie sposób tutaj nie wspomnieć o tzw. szczelinach dylatacyjnych, o, których mowa była wcześniej. Są to odstępy 8-10 mm pomiędzy podłogą a prostopadłymi elementami do niej np. ściany, progi, drzwi, rury. Te szczeliny pozwalają zachować stabilność całej podłogi w momencie, kiedy będzie się ona kurczyć lub rozszerzać na skutek zmian temperatury otoczenia. Dzięki szczelinom dylatacyjnym unikniemy np. podnoszenia się podłogi, a pamiętajmy, że są to podłogi tzw. pływające. Na koniec mocujemy listwy przypodłogowe, pamiętajmy, że mocujemy je tylko do ściany. Po tym montażu możemy zacząć się cieszyć swoją pracą a tym samym użytkowaniem naszej podłogi.

Na tym etapie warto jeszcze wspomnieć o możliwości montażu paneli na ogrzewaniu podłogowym. Dopuszcza się taki montaż na wodnym ogrzewaniu podłogowym pod warunkiem, że ogrzewanie będzie stosowane na całej powierzchni podłogi. Natomiast, co do wylewki betonowej i materiałów, jakie mają być użyte do tego, należy skontaktować się z wykonawcą podłoża i przedstawić mu projekt ułożenia paneli na takim podłożu

ETAP TRZECI

Użytkowanie i pielęgnacja

Podłoga po ułożeniu musi być chroniona od strony wejścia przez zastosowanie różnego rodzaju wycieraczek i dywaników. Zapobiegają one przed dostaniem się piasku i innych ostrych materiałów, które mogą porysować i uszkodzić panele. Pod meble, różnego rodzaju stojaki, krzesła zaleca się stosowanie podkładów, nakładek filcowych a na kółka od foteli nakładek gumowych.

Co do środków do pielęgnacji paneli, znajdziemy je niemal w każdym sklepie z panelami. Lecz gdy mamy wątpliwości, jakie użyć preparaty do naszych paneli, warto się zapytać o taką poradę w miejscu gdzie ewentualnie nabywamy panele do naszych pomieszczeń.

---

www.wykonczeniedomu.blgspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Wykładziny

Wykładziny

Autorem artykułu jest krzynka8

Wiele razy stajemy przed dylematem, co wybrać do wystroju naszego wnętrza. Zastanawiamy sie nad wyborem, dywanów, wykładzin, czy pozostawieniem podłogi bez żadnego elementu dekoracyjnego.

Decydując się na zastosowanie w aranżacji wnętrza Twojego mieszkania wykładziny, powinieneś przemyśleć, jaką konkretnie chcesz nabyć. Dostępnych jest wiele wykładzin różnych typów, a każda z nich będzie pasowała najlepiej do innego lokalu.

Jedną z ważniejszych rzeczy jest dobór koloru. Nie należy wybierać wykładzin, które z różnych względów nie będą dobrze komponować się z resztą elementów, takich jak ściany czy meble. Barwa podłogi musi pasować do barwy ścian! Nie znaczy to oczywiście, że powinna być tego samego koloru. Chodzi jedynie, aby efekt końcowy nie kuł w oczy.

Jeśli chodzi o dobór wykładziny do sypialni, to najlepszym wyjściem jest podłoże wełniane - daje piękny efekt estetyczny i jest miła w dotyku. Niestety ze względu na długie włosy wykładzinę taką trudno jest wyczyścić. Z tego względu nie należy używać tego typu podłóg w innych pomieszczeniach.

Powróćmy na chwilę do kolorów. Wykładziny świetnie nadają się do wizualnego powiększania pomieszczeń. Wystarczy dobrać jeden z wielu jaśniejszych odcieni, aby po położeniu wykładziny nasz mały pokój wydawał się być obszerniejszy niż przez remontem.

Ciekawą opcją są płytki wykładzinowe oraz wykładziny elastyczne. Szczególnie te ostatnie nadają się doskonale do pokojów dziecinnych, ze względu na to, że bardzo łatwo je wyczyścić. Obecnie dostępne wykładziny elastyczne mają raczej niewiele wspólnego z już historycznymi wykładzinami PCW. Są naprawdę komfortowe i bardzo estetyczne.

---

www.wykonczeniedomu.blogspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl