Rodzaje podłóg, a ich właściwa pielęgnacja – froterka, ściereczka, a może odkurzacz?

Rodzaje podłóg, a ich właściwa pielęgnacja – froterka, ściereczka, a może odkurzacz?

Autorem artykułu jest Milena Grochal

Podłogi stanowią istotny element wystroju każdego domu. W praktyce wyróżniamy trzy podstawowe rodzaje podłóg: drewniane, ceramiczne oraz wykładziny. W zależności od tego, na którą z opcji się zdecydujemy, trzeba dobrać odpowiedni środek do pielęgnacji nawierzchni.

Podłogi drewniane - froterki

Drewno to materiał wykazujący właściwości higroskopijne. Dostosowuje się on do warunków, jakie panują w konkretnym pomieszczeniu. Podłogi drewniane stwarzają w domu wrażenie intymności oraz ciepła. Najpopularniejszym rodzajem takiej nawierzchni jest oczywiście parkiet czyli lite deszczułki posadzkowe wykonywanego z różnych rodzajów drewna liściastego. Zabezpieczony odpowiednimi środkami konserwującymi, takimi jak lakiery oraz oleje, parkiet będzie służył swojemu właścicielowi przed długie lata. Wtedy codzienna pielęgnacja będzie się ograniczała do zastosowania właściwych środków czyszczących, o właściwościach pielęgnujących. Jeśli do czyszczenia używamy odkurzacza, to powinien on być wyposażony w specjalną nasadkę do parkietów, która umożliwi bezpieczne odkurzanie, bez ryzyka zarysowania nawierzchni. Poza tym, w celu nadania podłodze efektywnego połysku, można też użyć froterki.

Podłogi ceramiczne – miękka szmatka

Płytki ceramiczne ułożone na podłodze, potocznie określane mianem terakoty, na ogół są układane w kuchniach oraz łazienkach, choć zdarza się, że zdobią też salony oraz pokoje dzienne. Ten rodzaj materiału jest wykonywany z mieszanek surowców mineralnych. Mieszanki te, po tym jak uzyskają już masę plastyczną, zostają przycinane do odpowiednich wymiarów. Są to płytki zaliczane do grupy A i noszą nazwę tzw. „płytek ciągnionych”. Drugim rodzajem płytek są „płytki prasowane” które powstają po sprasowaniu pod ciśnieniem, specjalnej mieszanki w postaci proszku. Te zaliczamy do grupy B. Do wykonania posadzki używa się płytek podłogowych bądź uniwersalnych. Ten rodzaj nawierzchni nie sprawia praktycznie w ogóle problemów związanych z czyszczeniem. Aby płytki pozostawały zawsze czyste i lśniące, wystarczy przetrzeć je przy pomocy szmatki czy też mopa z użyciem preparatu do zmywania płytek ceramicznych.

Wykładziny – dobry odkurzacz

Wykładziny to najprostszy sposób na ocieplenie wnętrza. Z racji na dużą różnorodność wzorów oraz rodzajów, ten typ nawierzchni pozwala na nadanie wnętrzu określonego charakteru, który ogranicza tylko nasza własna wyobraźnia. Wykładziny można położyć na prawie każdą nawierzchnię. Są one proste w montażu i nie wymagają konserwacji. Również ich cena wydaje się być jak najbardziej przystępna. Niemniej jednak wykładziny, aby zachowały estetyczny wygląd, trzeba czyścić nieco częściej niż wymienione powyżej płytki ceramiczne bądź też terakotę. W tym wypadku niezbędne będzie użycie odkurzacza. Opinie dotyczącego tego rodzaju rozwiązania zakładają, że kiedy posiadamy w domu zwierzęta takie jak koty czy psy, dobrze jest użyć specjalnych nasadek – turboszczotek, które „uwolnią” wykładzinę od nadmiaru zebranej na niej sierści.

W zależności od rodzaju nawierzchni, trzeba zastosować inny środek czyszczący. Wyłącznie dobrze dobrany preparat bądź też urządzenie, będą w stanie zapewnić powierzchni właściwy, estetyczny i cieszący oko właściciela, wygląd.

---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Panele drewniane – dwa wybory

Panele drewniane – dwa wybory

Autorem artykułu jest Karol Stopka

Wybór odpowiedniej podłogi wymaga rozwikłania kilku dylematów. Jednym z nich jest decyzja o wyborze miejsca pochodzenia drewna. Drugim – określenie czym pokryte mają być panele drewniane.

Decyzja o tym, czy wybrać panele drewniane wykonane z drewna europejskiego czy egzotycznego tylko pozornie nie wiąże się z jakością. Dlaczego? Ponieważ różne gatunki drzewa charakteryzują się różną twardością. Im tzw. współczynnik Brinella jest wyższy, tym drewno twardsze i bardziej odporne na zniszczenie.

Jakie gatunki mają największą twardość? Okazuje się, że te pochodzące z egzotycznych krain. Z kolei najmniej odporna na zniszczenie jest swojska sosna. Z drzew występujących w Europie warto wspomnieć o dębach, bukach i jesionach jako tych najbardziej wytrzymałych. Panele drewniane z drzewa egzotycznego przestają w tym kontekście być jedynie fanaberią, a stają się swojego rodzaju inwestycją, która pozwala oszczędzić w długim okresie.

Można oczywiście oszczędzać i stosować różne gatunki drewna w różnych pomieszczeniach. Jeśli na przykład chcemy położyć panele drewniane w przedpokoju, możemy zastosować tam któryś z zamorskich gatunków. Z kolei w pomieszczeniach, gdzie na podłodze będzie leżał dywan – drzewo krajowe.

Decydując się na ten czy inny gatunek drewna warto także pamiętać o odporności na wilgoć. Panele drewniane w niektórych pomieszczeniach powinny lepiej radzić sobie z wodą niż gdzie indziej. Przykładem może być łazienka, gdzie wilgoć jest zdecydowanie wyższa i gdzie nawet najostrożniejszym zdarza się nachlapać na podłogę. W takim miejscu lepiej zamontować panele z drewna egzotycznego. Dlaczego? Ponieważ to właśnie gatunki zamorskie są bardziej odporne na wilgoć.

Poza kryteriami praktycznymi są także te, które dla wielu liczą się najbardziej – estetyczne. Wybór koloru, faktury czy kształtu paneli jest bardzo ważny – w końcu mieszkańcy domu będą je oglądać przez całe lata. Gatunki egzotyczne to znacznie szersza paleta kolorów. Można wybierać od jasnożółtego, przez pomarańczowy aż po brąz przechodzący w czerń. Jeśli dodać do tego różne, fantazyjne rysunki słojów, dostajemy mieszankę, która może zadowolić najwybredniejszych. Z drugiej jednak strony ci, którzy szukają czegoś swojskiego, naturalnego, dopasowanego do miejscowego klimatu i krajobrazu mogą zdecydować się na panele drewniane wykonane z drzew krajowych lub europejskich.

Niezależnie od tego, czy kupujący panele zdecyduje się na wyrób pochodzenia krajowego czy importowany z egzotycznych krain, musi podjąć jeszcze jedną decyzję. Wybrać między panelami lakierowanymi, olejowanymi i woskowanymi. Lakier zapewnia wysoką odporność, umożliwia uzyskanie różnych efektów – od powierzchni matowej, przez satynową aż do wysokiego połysku. Olej z kolei wnika w głąb drewna, a więc impregnuje je. Podkreśla naturalną kolorystykę paneli. Wosk to z kolei utrzymanie naturalnych właściwości drewna i powstrzymanie wnikania wody.

Niezależnie od tego, jaki będzie wybór, trzeba pamiętać, że to dopiero początek. Na drodze do idealnej podłogi czeka jeszcze sporo przeszkód.

---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Dywany dawniej i dziś

Dywany dawniej i dziś

Autorem artykułu jest Tomasz Galicki

Dywany od wielu wieków zdobią nasze domy i mieszkania. Zmieniają się trendy, zmienia się moda a dywany niezmiennie cieszą się dobrą sławą pośród elementów dekoracyjnych.

Wpływać na to może ich praktyczność. Podłogi pokryte dywanem są ciepłe i miłe w dotyku a ponadto nie bez znaczenia jest ich aspekt dekoracyjny. W niektórych krajach, jak również dawniej w Polsce dywany wykorzystywano do zdobienia ścian. W dzisiejszych czasach tkaniny i dywany są przeważnie ozdobą podłóg.

Ojczyzną dywanów jest najprawdopodobniej Azja. Z doniesień historycznych wynika iż pojawiły się one między III a II tysiącleciem p.n.e. Za ojczyznę dywanu uważa się Persję. Po dziś dzień panuje przekonanie, że dywany perskie należą do najcenniejszych na świecie.

W VII wieku Persowie zaczęli tkać dywany z wielbłądziej wełny a także jedwabiu. Według obecnej tezy historyków, pierwsze kobierce powstały w plemionach koczowniczych, które w ciągu długiego czasu, kierując się przede wszystkim potrzebami praktycznymi, nauczyły się sztuki przeplatania ze sobą miękkich włókien roślin oraz wykorzystywania wełny zwierząt, tworząc z niej coś w rodzaju filcu.

Za najstarszy kobierzec na świecie uważa się ten odkryty w 1949 roku, na Syberii, w górach Ałtaj, a dokładnie w dolinie Pazyryk. W oparciu o badania, kobierzec z Pazyryku uważa się za dzieło tkaczy perskich.

Także chiny uważane są za uznanego producenta dywanów. Chińskie dywany tkane są z wełny bardzo dobrego gatunku lub jedwabiu. Natomiast mocne, wytrzymałe kobierce; pasujące do stylowych mebli pochodzą z Afganistanu. Inni producenci to Nepal, Pakistan i Turkmenistan - produkowane tam kobierce nazywane są turkmenami.

W dzisiejszych czasach najpopularniejsze są dywany syntetyczne. Poliester charakteryzuje się największą wśród syntetyków trwałością i odpornością na uszkodzenia mechaniczne. Dywany nowoczesne nie przedstawiają już tradycyjnych wzorów charakterystycznych dla poprzednich epok. Często pojawiają się na nich proste, wręcz minimalistyczne, geometryczne kształty.

Dzisiejsze dywany często swoim wyglądem imitują naturalne podłoże, trawiaste, błotniste lub zaśnieżone z odciśniętymi śladami butów oraz bieżników samochodów. Niezmiennym pozostaje jednak fakt, iż stanowią doskonałe uzupełnienie wystroju wnętrz. Dywany wręcz doskonale prezentują się w nowoczesnych pomieszczeniach. W pokojach wypoczynkowych, sypialniach wzmagają klimat spokoju oraz pełnego relaksu. Dywany syntetyczne tkane są maszynowo a ich zaletą jest ich szeroka dostępność.

Pomimo wielu niewątpliwych zalet dywanów syntetycznych, zdecydowanie lepszej jakości są dywany wełniane. Wełna jest jednym z najwyższej klasy surowców. Przewyższa ją tylko jedwab. Wełna w porównaniu ze sztucznymi włóknami jest bardziej sprężysta, odporniejsza na ścieranie i zaplamienia. Niewątpliwą zaletą dywanów wełnianych jest także trwałość kolorów.

---

T.G.

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Ogrzewanie podłogowe

Ogrzewanie podłogowe

Autorem artykułu jest Katarzyna Mencwal

Ogrzewanie podłogowe to co raz bardziej popularny  sposób ogrzewania domu. Jest to to taki sposób ogrzewania pomieszczeń, w którym ciepło przekazywane jest poprzez promieniowanie cieplne ogrzewanej podłogi.

Jak działa takie ogrzewanie?
Otóż w pomieszczeniach zamiast instalować grzejniki, pod podłogą montuje się przewody, którymi będzie płynąć ciepła woda, albo grzewcze elementy elektryczne. Z tego względu najprościej instalować ogrzewanie podłogowe w domu czy mieszkaniu nowym, jeszcze niezagospodarowanym, zanim pojawią się w nim ostateczne warstwy podłogi. W innym wypadku konieczne jest zrywanie podłogi oraz być może zmiana miejsc poprowadzenia rur. Do wyboru mamy dwa systemy ogrzewania podłogowego - wodny oraz  elektryczny. 

Ogrzewanie podłogowe wodne to sieć rur zatopionych w warstwie betonu pokrywającego podłogę, którymi przepływa woda podgrzewana przez kocioł lub w pompie ciepła. Ogrzewanie elektryczne – to kable z zaizolowanego drutu oporowego albo  maty z przymocowanym do nich kablem lub folie z drutem aluminiowym.


Ogrzewanie podłogowe wodne.

Znajduje ono zastosowanie zarówno w domach jednorodzinnych, jak i w budownictwie przemysłowym czy  sportowym. Mimo pozornie wysokich kosztów inwestycyjnych, ten sposób zapewnienia ciepła jest tańszy w eksploatacji, niż analogiczne ogrzewanie elektryczne. Pozwala zaoszczędzić energię i podnosi estetykę wnętrza, ponieważ jest całkowicie niewidoczny.
Wodne ogrzewanie podłogowe, jako alternatywa dla ogrzewania tradycyjnymi grzejnikami,  stosowane jest w przypadkach, gdy dom jest zamieszkiwany stale, a źródłem ciepła jest kocioł gazowy lub pompa ciepła. Nakłady inwestycyjne w przypadku wodnego ogrzewania podłogowego są  o mniej więcej 40% wyższe od nakładów na ogrzewanie ze zwykłymi wodnymi grzejnikami konwekcyjnymi. Jest to niewątpliwie  największa wada takiego ogrzewania. Jednak koszty eksploatacji takiego systemu są zdecydowanie niższe niż tradycyjnego czy  elektrycznego ogrzewania podłogowego, co w dłuższym czasie rekompensuje większe wydatki poniesione na zakup i montaż dużo droższej instalacji wodnej.
Wodne ogrzewanie podłogowe rekomendowane jest do współpracy z niskotemperaturowymi źródłami ciepła takimi jak kotły gazowe kondensacyjne czy pompy ciepła, co ma bezpośrednie przełożenie na wspomniane niskie koszty eksploatacji takiego ogrzewania.
Rury ogrzewania podłogowego, w których płynie ciepła woda, są pokryte warstwą jastrychu grubości około 6 cm. Na nim jest jeszcze ułożona warstwa wykończeniowa podłogi (kamień, płytki ceramiczne, wykładzina), która ma mieć temperaturę zapewniającą utrzymanie wymaganej temp. komfortu cieplnego w pomieszczeniu. ( Temp. podłogi ok. 30oC zapewnia uzyskanie w pomieszczeniu temp. ok. 20oC przy temp. zewn. od -16oC do -20oC ) Aby to było możliwe, temperatura wody zasilającej instalację ogrzewania podłogowego musi być na poziomie 55°C – na zasileniu i 45°C – na powrocie. Wydajność wodnego ogrzewania podłogowego nie przekracza 70-80 W/m2.  Nie wszystkie pomieszczenia zatem da się ogrzać przy pomocy takiego ogrzewania. Niekiedy trzeba dodatkowo instalować w nich grzejniki płytowe.

Ze względów zdrowotnych w pomieszczeniach z wodnym ogrzewaniem podłogowym temperatura podłogi nie powinna przekraczać:

29°C - (optymalnie 26°C) – w pokojach, kuchniach, korytarzach; wyjątek stanowią pokoje dziecinne, gdzie ze względu na sposób użytkowania (dzieci najczęściej bawią się na podłodze) maksymalna wartość temperatury powinna być obniżona;

34°C -w pomieszczeniach tak zwanych sanitarnych (na przykład łazienkach i WC);

35°C - w miejscach o zwiększonych stratach ciepła – pod oknami i przy ścianach zewnętrznych (czyli w tak zwanych strefach brzegowych). Taka temperatura podłogi pozwala uzyskać wymaganą temperaturę: 24°C – w łazienkach i 20°C – w pozostałych pomieszczeniach mieszkalnych.

Ogrzewanie podłogowe elektryczne.

Elektryczne ogrzewanie podłogowe może być wykorzystywane zarówno jako podstawowe ogrzewanie jak również tylko jako dodatkowe źródło ogrzewania, np. w wybranych pomieszczeniach.

Elektryczne ogrzewanie podłogowe może być podstawowym źródłem ciepła dla budynku. Należy jednak pamiętać o tym, że mogą nas wtedy  zaskoczyć wysokie koszty eksploatacji  takiego ogrzewania. Bezpieczniej decydować się na ogrzewanie elektryczne w budynkach, które ciepła zużywają mało, czyli w budynkach bardzo dobrze zaizolowanych (dotyczy to nie tylko ścian, czy dachu, ale też przede wszystkim powstrzymania ucieczki ciepła do gruntu) bądź  użytkowanych  tylko przez część roku, np. latem bądź w okresach przejściowych. Ogrzewanie elektryczne jest też dobrym  rozwiązaniem, gdy dom jest zamieszkiwany okresowo. Jeśli odwiedzamy go na przykład tylko w weekendy, to nie ma sensu ogrzewanie go przez cały tydzień. W przypadku zastosowania instalacji wodnej byłoby to konieczne ze względu na ryzyko zamarznięcia wody w rurach, co zwykle prowadzi do pęknięcia instalacji i zalania domu. Elektryczne ogrzewanie podłogowe nadaje się doskonale na ogrzewanie domu pasywnego czy energooszczędnego.  W takich przypadkach   koszty  użytkowania ogrzewania elektrycznego są zdecydowanie mniejsze    i    wypadają dobrze nawet w   porównaniu z oszczędnościami poczynionymi dzięki rezygnacji z tradycyjnego centralnego ogrzewania ( kocioł, instalacja, kotłownia, skład opału, komin).

W przypadku gdy mamy do czynienia z budynkiem kiepsko zaizolowanym lepiej zastosować elektryczne ogrzewanie podłogowe jedynie jako dodatkowe źródło ogrzewania lub do ogrzewania tylko niektórych pomieszczeń. Można je włączyć wtedy, gdy potrzeba tylko dogrzać jedno pomieszczenie, na przykład łazienkę.
Można zamontować w domu podstawowe źródło ciepła (kocioł gazowy) o niższej mocy (tańszy), a przez kilka najzimniejszych dni w roku dogrzewać dom elektrycznie.  Gdy podstawowym źródłem ciepła dla budynku jest kominek tradycyjny lub z płaszczem wodnym,  elektryczne ogrzewanie podłogowe będzie doskonałym uzupełnieniem .Jeżeli wszyscy domownicy muszą na cały dzień wychodzić z domu, to nie ma komu uzupełniać paliwa w tych urządzeniach. Może się wtedy zdarzyć, że w niesprzyjających warunkach po kilku godzinach dom ulegnie znacznemu wychłodzeniu, a wtedy rury z wodą znajdą się w niebezpieczeństwie – mogą zamarznąć i pęknąć. Jeśli w domu będzie zainstalowane elektryczne ogrzewanie podłogowe, to do takiej sytuacji dojść nie powinno. Przy okresowym użytkowaniu elektrycznego ogrzewania podłogowego  koszt zużytej energii elektrycznej nie powinien być rujnujący dla użytkownika.

Elementy grzejne

Kable grzejne
Są najczęściej stosowanym rozwiązaniem.
Kable mogą być jedno- lub dwużyłowe. Kable jednożyłowe mają jeden przewód (żyłę), którym płynie prąd. Aby przepływ prądu był możliwy, trzeba zamknąć obwód elektryczny, czyli tak ułożyć kabel, żeby połączyć jego koniec z początkiem.
W kablu dwużyłowym są dwie żyły obok siebie: grzejna i powrotna. Końce żył z jednej strony kabla są fabrycznie zwarte, a z drugiej – przyłączone do napięcia zasilającego.
Budowa kabla, a więc i sposób zasilania ma istotny wpływ na powstawanie pól magnetycznych. Dlatego w pomieszczeniach, gdzie stale przebywają ludzie,  zaleca się stosować kable dwużyłowe, wytwarzające znikome pole.
Kable są sprzedawane w zestawach kilku-, kilkunasto- i kilkudzięsięciometrowych. . Im krótszy zestaw, tym droższy jest po przeliczeniu metr kabla.
Od zapotrzebowania na moc cieplną w danym pomieszczeniu zależeć będzie wielkość odstępów między układanymi w podłodze kablami (jest to ściśle określone w instrukcji montażu). Zazwyczaj odstępy nie powinny być mniejsze niż 50 mm.

Maty grzejne
Są to maty z tworzywa sztucznego z wplecionym cienkim kablem – przewodem grzejnym.
Maty kupuje się w zestawach o różnej powierzchni i mocy grzejnej. Podobnie jak w kablach, im mniejszy zestaw, tym droższy jest metr kwadratowy maty.

Folie grzejne
Wykonane są z płaskich drutów aluminiowych zatopionych w folii poliestrowej. Grubość folii wynosi około 0,2 mm. Folie kupuje się w zestawach, składających się z modułów grzewczych. Uszkodzenie jednego modułu nie zakłóca pracy zestawu. Folię można przycinać na żądaną długość. Przyciętą część należy zaizolować specjalną taśmą. Maty i folie grzejne są droższe od kabli, dlatego są rzadziej stosowane.

W zależności od powierzchni pomieszczenia i ilości wykorzystanego miejsca, należy wybrać matę grzejną lub kabel grzejny o odpowiedniej mocy. W przypadku mat grzejnych moc określa się w przeliczeniu na 1m2 maty, np. 150 W/m2. W przypadku przewodów, moc określa się w przeliczeniu na ich długość, np. 17 W/m. Znając moc jednostkową przewodu lub maty, możemy  zaplanować rozłożenie elementów grzejnych pod podłogą.
Przewody grzejne są przeznaczone do montażu w warstwie wylewki betonowej, natomiast maty grzejne mogą być montowane w cienkiej warstwie kleju lub wylewki bezpośrednio pod płytkami.

W przypadku ogrzewania podłogowego elektrycznego bardzo ważne jest uwzględnienie na etapie jego projektowania rozmieszczenie mebli w pomieszczeniu.   Nie należy umieszczać mat, ani przewodów grzejnych pod meblami.  Zamontowanie ich np. pod szafkami kuchennymi spowoduje tylko podgrzanie podłogi, nie będzie następowało odbieranie ciepła i przekazywanie go pomieszczeniu. Należy również pamiętać, że nie wolno przykrywać ogrzewanej podłogi żadnymi materiałami mogącymi zablokować odprowadzanie ciepła takimi jak grube dywany o dużej powierzchni. Może to doprowadzić do uszkodzenia elementu grzejnego wskutek przegrzania podłogi. Konsekwencją może być  również zła  praca automatyki sterującej.

W standardowych pomieszczeniach moc zainstalowana powinna wynosić 100-150W/m2 .  Wyższą moc należy zainstalować w łazience (150-180W/m2),  łazienki są bowiem pomieszczeniami o wyższym zapotrzebowaniu cieplnym. Jeśli ogrzewanie ma pełnić funkcję  podstawowego systemu grzewczego warto zastosować ogrzewanie akumulacyjne. Wtedy przewody grzejne  umieszczamy  w grubej warstwie wylewki (10-12cm). Moc zainstalowana w przypadku systemów ogrzewania akumulacyjnego powinna wynosić 170-180W/m2 . Ogrzewanie akumulacyjne nagrzewa grubą warstwę wylewki w czasie tańszej taryfy prądowej (tzw. taryfa nocna), a oddaje ciepło w ciągu dnia (wymagany jest wtedy  licznik dwutaryfowy).
 Należy pamiętać, że w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności takich jak np. łazienka posadzka z zamontowanym elektrycznym ogrzewaniem podłogowym powinna być uziemiona.

Na co się zdecydować?
Jak zawsze przy wyborze sposobu ogrzewania domu najważniejsze będą koszty. Instalacja ogrzewania elektrycznego jest kilkakrotnie tańsza od wodnego. Kable i uchwyty do ich mocowania, maty lub folie  oraz urządzenie sterujące to praktycznie cały system. Na wysoki koszt instalacji ogrzewania wodnego wpływ ma nie tylko cena rur i rozdzielaczy, ale przede wszystkim wyposażenia kotłowni. Musimy zapewnić miejsce na opał,  wybudować komin, zapewnić odpowiednią wentylację,  pamiętać o uzupełnianiu zapasu opału, serwisować instalację grzewczą i kominową.  Niewątpliwie największą wadą ogrzewania podłogowego są wysokie koszty jego eksploatacji zaś zaletą   to, że nie zajmuje miejsca w domu, jest łatwe, szybkie i tanie w montażu, można je zastosować bez większych problemów nawet w pomieszczeniach istniejących już budynków i energia elektryczna jest niemal zawsze dostępna.

Ogrzewanie podłogowe wodne:

komfortowe;trwałe;nie zajmuje powierzchni użytkowej; może współpracować z tanimi w eksploatacji i ekologicznymi urządzeniami grzewczymi, na przykład pompą ciepła;ze względu na zwiększoną grubość i ciężar podłogi trzeba je przewidzieć w projekcie budynku;jego instalacja jest droga;w razie awarii istnieje ryzyko zalania domu wodą.

Ogrzewanie podłogowe elektryczne:

komfortowe;trwałe;nie zajmuje miejsca w domu;ma prostą i tanią instalację;bardzo łatwo się nim steruje, zarówno ręcznie, jak i automatycznie; ze względu na dostępność energii elektrycznej nadaje się do niemal każdego domu;można je stosować na już istniejących posadzkach;nie ma ryzyka zamarznięcia instalacji ani wycieku wody;z powodu wysokiego kosztu energii elektrycznej jego eksploatacja jest droga.duża bezwładność tego sposobu ogrzewania utrudnia szybkie dostarczanie ciepła do pomieszczeń, ale dzięki niskiej temperaturze powierzchni oddającej ciepło, rzadko spotyka się problemy z przegrzaniem pomieszczeń.od momentu włączenia ogrzewania do chwili, gdy podłoga jest ciepła, musi upłynąć pewien czas, minimum 30 minut, choć w niektórych przypadkach (np. ogrzewanie akumulacyjne) nawet 2-3 godziny.przy zastosowaniu odpowiedniego sterownika do maty grzejnej, można ustawić pracę maty w dowolny sposób. Można ustawić dowolną temperaturę pomieszczenia lub podłogi. Można zaprogramować sterownik tak, by w pomieszczeniu było ciepło tylko wtedy, gdy ktoś z nim przebywa (np. w godzinach 6:30-7:30 i 17:00-21:00), co znacznie zmniejsza straty ciepła i koszt ogrzewania domu.

Oceniając system ogrzewania najczęściej zwracamy uwagę nie na temperaturę odczytaną na termometrze, ale na wrażenie użytkownika, subiektywne odczucie odbierane przez osoby będące w pomieszczeniu, czyli komfort cieplny.
Prócz wielu czynników takich jak wilgotność oraz prędkość przepływu powietrza bardzo istotna jest temperatura, a ściślej jej rozkład zarówno w pionie jak i w poziomie pomieszczenia. .
Pomiary pionowego rozkładu temperatury w pomieszczeniach przy różnych systemach grzewczych wykazały, że najbardziej zbliżony do optymalnego rozkładu temperatur występuje w przypadku ogrzewania podłogowego.(KM)

---

Opracowanie: redakcja portali branżowych www.ogrzewnictwo.pl, www.klimatyzacja.pl

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Drewniane Podłogi w Łazienkach

Drewniane Podłogi w Łazienkach

Autorem artykułu jest Tomasz Galicki

Podłoga jest jednym z ważniejszych elementów konstrukcyjnych i wykończeniowych domu czy mieszkania. Wszyscy chcielibyśmy aby była ona zarówno elegancka jak i funkcjonalna oraz trwała.

 Na rynku materiałów budowlanych mamy do czynienia z wieloma różnymi sposobami wykańczania podłóg, zarówno w domach i mieszkaniach jak również w obiektach przemysłowych. Mnogość możliwości potrafi nie jednej osobie przysporzyć sporego kłopotu podczas dokonywania wyboru.

Podczas zakupu materiałów wykończeniowych na podłogi, powinniśmy wziąć pod uwagę przede wszystkim charakterystykę pomieszczenia w jakim zostanie ona zainstalowana. Ponieważ nie każda podłoga będzie nadawała się zarówno do wykończenia kuchni czy łazienki i jednocześnie pokoju gościnnego. Dywany czy wykładziny dywanowe z pewnością będą doskonałą ozdobą pokoi gościnnych, salonów czy sypialni, natomiast zupełnie nie sprawdzą się w kuchni. Do wykończenia posadzek w pomieszczeniach wilgotnych lub w miejscach gdzie podłoga narażona będzie na liczne zabrudzenia warto zamontować posadzkę zmywalną, czyli taką, która nie będzie chłonęła wody.

Do takich rozwiązań należą między innymi glazura i terakota, ale także parkiet (w szczególności gatunki egzotyczne). Od jakiegoś czasu bardzo popularnym rozwiązaniem i niezwykle estetycznym jest stosowanie parkietów w łazienkach. Zaletą drewnianej podłogi są jej niezwykłe walory dekoracyjne, dzięki którym wystrój wnętrza nabiera oryginalności i przytulnego ciepła. W łazienkach stylowych, zwłaszcza rustykalnych jest naturalnym uzupełnieniem aranżacji. Ale drewniana podłoga dobrze komponuje się także ze stylem nowoczesnym, nawet industrialnym, wzbogacając go o ciekawy kontrast.

Decydując się na drewno w łazience powinniśmy szczególną uwagę zwrócić na gatunek który będzie odpowiedni do tego pomieszczenia. Wybór odpowiedniego gatunku drewna to gwarancja pięknego wyglądu i długiej żywotności drewnianej podłogi w łazience. Oferta rynkowa obejmuje zarówno rodzime, jak i egzotyczne gatunki. Do łazienek nadają się takie gatunki drewna jak: merbau, tek, lapacho, doussie, a także rodzimy dąb i jawor. Są to gatunki, które są wyjątkowo odporne na szkodliwe działanie warunków panujących w naszych łazienkach. Ogólna zasada mówi, że gatunki egzotyczne lepiej prezentują się we wnętrzach nowoczesnych, a rodzime w stylowych, choć nie jest to wcale żelazną regułą. Podobnie, ciemne wybarwienia drewna lepiej współgrają z aranżacją, w której dominują naturalne i raczej jasne kolory.

Spore znaczenie posiada także odpowiednia impregnacja drewna. W pomieszczeniach wilgotnych warto jest zastosować olej do podłóg, który głęboko wnika w strukturę drewna, uniemożliwiając wilgoci przeniknięcie doń. Olej jest doskonałym sposobem impregnacji również, ze względów estetycznych. Doskonale podkreśla słoje i uwypukla rysunek drewna. Na powierzchni olejowanej pozostaje subtelna jedwabista poświata.

---

T.G.

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Podłogi drewniane

Podłogi drewniane

Autorem artykułu jest Tomasz Galicki

Po transformacji ustrojowej i pierwszym zachłyśnięciu się „zachodem” parkiety i deski podłogowe stały się pogardzanym reliktem minionej epoki, synonimem kiczu i tandety.

 Zachwycano się nowoczesnymi panelami, płytkami i posadzkami z żywic epoksydowych – by bardzo szybko odkryć, że drewno jest chyba najzdrowszym i najprzyjemniejszym dla mieszkańców materiałem wykończeniowym.

Nie bez przyczyny także w konstrukcji całych domów powraca się do drewna – posiada ono bowiem unikalne i niezwykle cenne cechy, które wpływają zarówno na estetykę pomieszczeń, jak i nasze samopoczucie.

Drewno jest materiałem naturalnym, dzięki czemu umożliwia wymianę powietrza - „oddycha” - oraz regulację wilgotności. Właściwości hipoalergiczne drewna oraz zdolność do regulacji mikroklimatu wnętrz czynią je niezwykle cennym elementem wystroju – zwłaszcza w pokojach dzieci i osób wrażliwych.

Równie ważne są mechaniczne właściwości drewna – jest ono nie tylko bardzo wytrzymałe na ścieranie i uszkodzenia mechaniczne, ale i elastyczne, dzięki czemu dobrze tłumią naprężenia. Drewno stanowi znakomitą izolację akustyczną – co zarówno w wypadku ścian, jak i podłóg przekłada się na poprawę komfortu. Jest też materiałem naturalnie „ciepłym” - dzięki czemu bez obaw możemy chodzić po nim bosymi stopami.

Wszystkie zalety „techniczne” - wytrzymałość, łatwość formowania, własności izolacyjne i regulujące klimat – łączą się z wyjątkowymi walorami estetycznymi. Drewno nie tylko znakomicie komponuje się z innymi elementami wystroju i wyposażenia domu – ale samo w sobie stanowi ozdobę wnętrza. W zależności od gatunku i użytych materiałów wykończeniowych może przybierać kolor od bieli po ciemny, szlachetny brąz – ze słojami i sękami o zminimalizowanej – bądź wprost przeciwnie, podkreślonej widoczności.

W Polsce wciąż powszechnie stosowane są rodzime gatunki drewna – zarówno z powodu stosunkowo niskiej ceny, jak i dobrej wytrzymałości i dekoracyjności. Najważniejszymi gatunkami są:

Dąb: twardy i wytrzymały, charakteryzuje się stosunkowo delikatnym, bogatym wzorem i jasnym kolorem.

Jesion: ciężkie i wytrzymałe drewno, stosowane w pomieszczeniach suchych (jest wrażliwy na wilgoć).

Buk: bardzo trwały, o jasnej i jednolitej barwie.

Modrzew: posiada znakomite właściwości mechaniczne, jest atrakcyjny wizualnie – i, niestety, drogi.

Sosna: miękka i łatwa w formowaniu (przy tym odporna na uszkodzenia i ścieranie), a jej jasny kolor i wyraźny, atrakcyjny układ słojów świetnie komponują się z nowoczesnymi wnętrzami.

Coraz większą popularnością cieszą się gatunki egzotyczne – od znanych powszechnie mahoniu i teaku, przez bambus, oliwkę i eukaliptus, aż po nowe na naszym rynku gatunki – takie jak Bangkirai, Cabueva czy Gombeira. Ciekawe, oryginalne ubarwienie, interesująca budowa i właściwości mechaniczne (niektóre są na przykład naturalnie wodoodporne), a także coraz łatwiejszy dostęp – sklepy i markety prześcigają się w rozszerzaniu oferty.

W jakiej formie wykorzystywane jest drewno? Najtańszą i najprostszą w montażu formą są panele podłogowe – zarówno laminowane, wykonane z płyt pilśniowych i wiórowych (ostatecznie to też forma drewna), jak i te z drewna litego. Są na ogół duże i lekkie, nie wymagają skomplikowanego mocowania ( układa się je jako podłogę pływającą – nie są więc na stałe przymocowane ani do ścian, ani do podłoża).

Tradycyjny parkiet zyskał nowe życie dzięki nowym technikom wykonania i odnawiania. Dzięki dużej swobodzie w doborze kolorów i wzorów doświadczony parkieciarz może stworzyć prawdziwe dzieło sztuki – które przetrwa pokolenia dzięki łatwości naprawy i renowacji.

Ciekawą propozycją są deski podłogowe – atrakcyjne wizualnie i łatwa w montażu alternatywa dla parkietu – w przeciwieństwie do niego układa się ją nie bezpośrednio na podłożu, ale na specjalnych legarach – łatwiej jest dzięki temu ułożyć izolację bądź zastosować dodatkowe wytłumienie.

Wybór jest naprawdę szeroki – a dzięki nowoczesnym metodom konserwacji drewno można zastosować praktycznie wszędzie. Dom wykończony takim materiałem będzie ciepły, przyjemny i komfortowy – a przy tym bardzo atrakcyjny.

---

T.G.

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Jak wybrać ogrzewanie podłogowe

Jak wybrać ogrzewanie podłogowe

Autorem artykułu jest Tomasz Galicki

W powszechnej świadomości „tradycyjną” formą ogrzewania są połączone z piecem kaloryfery – a ogrzewanie podłogowe jest wynalazkiem stosunkowo młodym i stanowi pełną niewiadomych nowość.

Nic bardziej mylnego – ogrzewanie podłogowe jest (zaraz po, oczywiście, otwartym ogniu) najstarszą znaną nam formą ogrzewania, którego ślady pochodzą z II wieku przed naszą erą (grecki i rzymski hypocaust, w którym ogrzane powietrze przechodziło przez wyłożone terakotą kanały pod posadzkami). Przyjęli je Arabowie, później zaś Cystersi i zakony rycerskie – które rozpropagowały je na całą Europę (znajdziemy je między innymi na zamku w Malborku czy w Trokach).

Długo jednak stanowiło ono opcję tylko dla bogatych – także dzisiaj pokutuje opinia o tym, że jest to forma droga i ekskluzywna. Częściowo można to tłumaczyć wysokimi cenami energii elektrycznej – z którą zazwyczaj kojarzone jest takie ogrzewanie – jest to jednak opinia błędna, wynikająca głównie z posługiwania się stereotypami i braku rzetelnej wiedzy.

Po pierwsze ogrzewanie podłogowe jest... oszczędne. Wynikająca z dużej powierzchni grzewczej wysoka wydajność układu oraz równomierne ogrzanie całego pomieszczenia (przez co odczuwalna temperatura jest wyższa) - umożliwiają obniżenie temperatury środka grzewczego. Pozwala to zarówno na zmniejszenie zużycia energii, jak i – z powodu niższej różnicy temperatur między wnętrzem a zewnętrzem – na znaczne (nawet do 30%) ograniczenie strat ciepła. Nie bez znaczenia jest to, że niemal wyeliminowano wymuszaną w wypadku rozgrzanych radiatorów i grzejników gwałtowną konwekcję, przez co w powietrzu unosi się mniej kurzu – szczególnie istotne jest to dla alergików. Wreszcie – ogrzewana podłoga jest dużo przyjemniejsza, co szczególnie odczuwalne jest w łazienkach i dla osób mających zwyczaj poruszać się boso. Oczywiście – ogrzewanie takie ma również wady, o których za chwilę.

Istnieją dwa rodzaje ogrzewania podłogowego: wodny i elektryczny. Jak wybrać ogrzewanie podłogowe, które będzie dla nas bardziej odpowiednie? Podstawową kwestią jest to, czy dopiero zamierzamy wybudować dom – dzięki czemu dysponujemy szerokim polem manewru – czy też wykonujemy remont (na przykład wymieniamy posadzkę).

W pierwszym wypadku lepszym rozwiązaniem wydaje się być ogrzewanie wodne – połączony z centralną instalacją grzewczą system rur z ciepłą wodą, ułożonych pod podłogą i pokrytych specjalną masą – jastrychem, z dodatkiem uelastyczniających plastyfikatorów (pod wpływem zmian temperatury podłoga będzie zmieniać swoją objętość – dlatego stosuje się warstwę elastyczną oraz odstęp między płytą podłogową a ścianami). Cała instalacja będzie c prawda dosyć kosztowna w zakupie i montażu (zwłaszcza, jeżeli zamierzamy zastosować wyjątkowo drogą pompę ciepła), jednak zastosowanie wysokosprawnego, niskotemperaturowego źródła ciepła (specjalnych pieców bądź właśnie pompy ciepła) pozwoli w znacznym stopniu ograniczyć koszty eksploatacji. Nieco trudniejsza niż w wypadku systemu elektrycznego będzie również regulacja temperatury w poszczególnych pomieszczeniach – jednak zaprojektowany i zainstalowany przez dobrego fachowca (profesjonalna ekipa to podstawa!) system zaworów pozwoli bez problemu dostosować wielkość ogrzewanej części domu do naszych potrzeb.

Jeżeli nie możemy przebudować całej instalacji bądź też chcemy założyć ogrzewanie podłogowe w wybranym pomieszczeniu – powinniśmy zdecydować się na ogrzewanie elektryczne. Kable grzewcze bądź elastyczna i cienka mata grzewcza są bardzo łatwe w dopasowaniu, nie wymagają wiele miejsca (a więc podłoga nie „podniesie się” zbytnio), a także bezproblemowo można ograniczyć ich temperaturę bądź w ogóle wyłączyć. Wadą jest wyższe zużycie energii (co można częściowo zniwelować dzięki wykorzystaniu tańszej, nocnej taryfy) oraz porównywalny (w wypadku kabli grzewczych) koszt zakupu i instalacji.

---

T.G.

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl